این یک کتاب تصویری است، و نخستین هدفش آن است که دستمایه‌ای فراهم آورد تا ما را به یک سرخوشی ساده هدایت کند.

از سوی دیگر این کتاب قصد دارد تا اندازه‌ای خصیصه و هدف مجموعه‌های عکاسی موزه (هنر مدرن نیویورک) را نشان دهد و طرقی ارائه کند که به واسطه آن‌ها، مطالعه عکاسی با موضوعات گسترده‌تر هنر مدرن و حساسیت مدرن ارتباط می‌یابد. گر چه این کتاب، به دلمشغولی‌های تاریخی می‌پردازد اما کتابی تاریخی نیست، نیز قصد ندارد که به چشم اندازی انتقادی و نظام مند برسد.

با فروتنی باید گفت که این کتاب، نوعی گزارش تصویری و مقدماتی است که به نتایج بالغ بر چهل سال جمع آوری عکس در موزه هنر مدرن می‌پردازد – گو اینکه گزارشی است بسیار کوتاه و موجز.

خوبی دیگر این کتاب تفکیک عکاسان از یکدیگر است و اینکه می تواند به منزله یک مجموعه عکس هم به کار دانشجویان بیاید؛ و مهمتر از همه، حکم مرجعی مطمئن را دارد. از سوی دیگر، چنین کتابی نیاز به بخش نسبتا مفصلی در باب نقد و تحلیل عکس و عکاسی داشت، بدین ترتیب کتاب حاضر از دوبخش کلی تشکیل می شود: بخش نخست که گفتاری در باب نقد و تفسیر در عکاسی است و نوشته ی مترجم؛ و بخش دوم که کلا به برگردان کتاب سارکوفسکی اختصاص دارد.